ซากสัตว์ที่เป็นน่ายิส

ซากสัตว์ที่เป็นน่ายิส

     ซากสัตว์ คือสัตว์ที่ตายโดยไม่ได้เชือดตามหลักการของศาสนา กล่าวคือ สัตว์ดังกล่าวได้ตายลงเอง หรือถูกเชือดโดยไม่ถูกต้องตามหลักการของศาสนา เช่น เชือดด้วยกระดูก หรือเชือดโดยคนต่างศาสนิก เป็นต้น หรือสัตว์ดังกล่าวเป็นสัตว์ที่กินเนื้อไม่ได้ จะตายโดยเชือดหรือไม่ก็ตาม ดังนั้นสัตว์ที่กล่าวมาทั้งหมด ถือว่าเป็นซากสัตว์ที่เป็นน่ายิสทั้งสิ้น

สิ่งที่สะอาดได้ด้วยกับการฟอก

     หนังของซากสัตว์ทุกประเภทสามารถสะอาดได้ด้วยกับการฟอกหนัง ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ที่กินเนื้อได้หรือไม่ได้ก็ตาม

     วิธีการฟอกหนัง ต้องทำให้หนังปราศจากชิ้นส่วนเกินต่างๆ ที่จะทำให้หนังเน่าได้ เช่น เลือด เศษเนื้อต่างๆ และต้องฟอกหนังด้วยกับสิ่งที่เป็นกรดที่สามารถกัดสิ่งดังกล่าวออกจากหนังได้ ถึงแม้ว่าสิ่งที่เอามาฟอกหนังจะเป็นน่ายิสก็ตาม เช่นขี้นกพิราบ เป็นต้น ไม่ใช่แค่เอาหนังมาตากแดด ตากลมเท่านั้น  สรุปแล้วหนังที่ฟอกแล้วต้องไม่มีกลิ่นเหม็นอีก เมื่อเอาหนังมาแช่น้ำ

     ยกเว้นหนังของสุนัขสุกร และสัตว์ที่ผสมมาจากสุนัข สุกร ไม่สามารถที่จะสะอาดได้ด้วยกับการฟอก

     ส่วนกระดูก ขน เขา กลีบเท้า ของซากสัตว์ ถือว่าเป็นน่ายิส ยกเว้น ขนและกระดูกของมนุษย์ ถือว่าสะอาด และซากของตั้กแตน และปลา ก็สะอาดเช่นเดียวกัน

    ส่วนขนของสัตว์ที่กินเนื้อได้ ที่หลุดออกมาจากตัวของมันในตอนที่มันยังมีชีวิต หรือมันถูกเชือดตามหลักการของศาสนา ก็ถือว่าสะอาดเช่นเดียวกัน

     เมื่อหนังได้ถูกฟอกเสร็จแล้วให้พิจารณาเหมือนผ้าที่เปื้อนน่ายิส ดังนั้นจะต้องเอามาล้างน้ำอีกหนึ่งครั้งจึงจะถือว่าสะอาด